ολοκλήρωση ενότητας: 2007
Πολιτική συγκέντρωση μεγάλου κόμματος Ι&ΙΙ
Ελλάς, 10 και 13 Σεπτεμβρίου 2007.
Στην κεντρική πλατεία μαζεύεται κόσμος. Πάλι, όπως τόσες φορές στο παρελθόν. Πράσινοι τη Δευτέρα, γαλάζιοι την Πέμπτη, γεμάτοι αυτοπεποίθηση. Αυτοί και όχι οι άλλοι θα πάνε τον τόπο μπροστά…
Από μακριά, δεν φαίνονται διαφορετικοί, δεν έχουν άλλο μέγεθος ή υφή, δεν προέρχονται από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, ούτε εκπροσωπούν αντίθετα ήθη. Οι άνθρωποι αυτοί, το γαλάζιο και πράσινο πλήθος που επέλεξε να βγει στους δρόμους της χώρας για να ζητωκραυγάσει με τραγούδια και φωνές μόλις δέκα και δεκατρείς μέρες μετά την καταστροφή της Πελοποννήσου,είμαστε όλοι εμείς.
Εμείς, που ζητούμε το καλύτερο για τον τόπο, αρκεί να μην έχει κόστος για εμάς τους ίδιους. Εμείς, που είμαστε έτοιμοι να στηλιτεύσουμε την συμπεριφορά του άλλου, μόνο για να την αντιγράψουμε μόλις δεν μας κοιτά κανείς. Εμείς, που τροφοδοτούμε τη διαφθορά και τη συναλλαγή, την ίδια στιγμή που καυχιόμαστε για τοπεριλάλητο ήθος μας. Δέκα και δεκατρείς μέρες πριν από τις δύο πολιτικές συγκεντρώσεις, η χώρα δεν ήταν ούτε πράσινη, ούτε γαλάζια.
Δέκα και δεκατρείς μέρες πριν τις ζητωκραυγές, τα τραγούδια, τις σημαίες, τους πλανόδους πωλητές, το μαλλί της γριάς και το πασατέμπο, τα μπαλόνια, τα βεγγαλικά και τα χρωματιστά χαρτάκια, η χώρα ήταν μαύρη.