Ολοκλήρωση ενότητας: 1996
Συναντήσεις με το φως σ΄ ένα άδειο μουσείο
Το κτίριο είχε τραβήξει την προσοχή μου εδώ και πολύ καιρό. Απλωμένο σε μια μεγάλη έκταση και εντυπωσιακό σε υλικά, όχι όμως ογκώδες, ορθωνόταν αργά και μεθοδικά δίπλα στο άλλο μουσείο της πόλης, το Αρχαιολογικό. Η δομή του, ο χαρακτήρας του, η πειθαρχημένη ανάπτυξή του στην άμορφη εκείνη αλάνα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, προσέλκυσε το βλέμμα μου που άρχισε να το παρακολουθεί κατ΄αρχήν από μακριά. Αργότερα, όταν χρειάστηκε να το φωτογραφήσω, πέρασα περισσότερες από τριάντα ημέρες περιπλανώμενος μέσα του.
Περπάτησα μέσα στις αυλές και τα αίθριά του, κυκλοφόρησα στις βεράντες και τα κλιμακοστάσια, ανέβηκα στο δώμα κοιτάζοντάς το από ψηλά. Η ιδέα του περιπάτου άρχισε να ωριμάζει και το κτίριο έμοιαζε ξαφνικά, μετά από πολλές επισκέψεις, να «δέχεται» να συνεργαστεί μαζί μου.
Κάθε σημείο απέκτησε τον δικό του ιδιαίτερο χρόνο, τη δική του φωτεινή στιγμή, που λίγο πριν ήταν ανύπαρκτη. Λίγο μετά είχε ήδη αποσυρθεί και σειρά είχε ένα άλλο σημείο που ζωντάνευε, προβαλλόταν και ύστερα χανόταν σε μια εναλλαγή φωτός και σιωπής, όμοια με μια ορχήστρα όπου κάθε όργανο διαδέχεται το άλλο στο ρόλο του σολίστ με μια αυστηρή, γοητευτική ακρίβεια.
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν δεν είναι παρά οι συναντήσεις του βλέμματός μου με το φως κατά τη διάρκεια των περιπάτων μου μέσα σ’ ένα άδειο μουσείο. Ένας οπτικός περίπατος μέσα στο χώρο που δημιούργησε ο αρχιτέκτονας Κυριάκος Κρόκος.
Athens NowHere
Scroll to top
